Floor schrijft

Niet iedereen kan als een Diogenes publiekelijk onze ingesleten logica’s ter discussie stellen. Vaak wordt zo vergeten dat logica’s (als x dan y) sociale afspraken zijn, die kunnen worden geschonden. Dat geldt ook voor taalsystemen, sets van woorden en wendingen die bij specifieke gelegenheden vanzelfsprekend zijn en bij andere juist niet. Meestal volgen taalsystemen de grenzen van de groep. Zoals die van organisatieadviseurs, met hun vele paradoxen. Die ze niet alleen te pas en te onpas gebruiken, maar ook over zichzelf afroepen.

Hoe kunnen mensen die voor hun vak met ruimtelijke inrichting en vormgeving bezig zijn met gebruikers van ruimte verstandige gesprekken voeren over ruimtelijke beleving? Met die vraag heb ik honderd dagboekfragmenten geanalyseerd op de manier waarop ontroering, beklemming, tegenstrijdigheid en begrenzing worden geconstrueerd, met verrassende uitkomsten.

Basten (2005) Gekrulde ruimte. In 't Veld, Mertens, Van Vliet, Basten en 24 dagboekschrijvers. Gekrulde ruimte. Gesprekken over beleving in ruimtelijke inrichting. Utrecht: Uitgeverij Lemma bv.

Ter ondersteuning van deze kleine monografie van de nieuwsgierigheid, leg ik de volgende foto aan u voor.  U ziet de bibliotheek van het Londense Holland House, zoals die op een ochtend in 1940, na een tien uur durend Duits bombardement, werd aangetroffen . Aan de hand van de voorstelling en de compositie wil ik  een aantal zaken die met nieuwsgierigheid te maken hebben de revue laren passeren.

Adviesbureaus bieden hun onderzoeksrapporten via eigen kanalen en via de media aan. Veel van die rapporten zijn daarom terug te vinden in de Online Bibliotheek van www.managementenconsulting.nl. Maar wat staat er eigenlijk in? En bovenal: waar baseren de auteurs hun uitspraken op? Zes ervaren onderzoekers (Floor Basten, Jaap Germans, Steven ten Have, Lieke Hoogerwerf, Dick Ruimschotel en Coert Visser) buigen zich over vier rapporten om de wetenschappelijke pretenties op hun merites te beoordelen. Niet één doorstaat de test.