wetenschapsetnografie

Per 1 maart 2023 ga ik 1,5 jaar als postdoc aan de slag bij de Radboud Universiteit, leerstoel Bestuurskunde van de Faculteit der Managementwetenschappen. Mijn thema is academic citizenship en spitst zich toe op de vraag: hoe ontwikkelt burgerschap zich als praktijk op Nederlandse universiteiten? In deze blog schets ik de eerste contouren.

Inleiding

“Wat wil je later worden als je groot bent, Jantje?”
“Brandweerpersoon, juf.”
“Heel goed, Jantje, dat is een belangrijk en nobel beroep. En jij, Sientje, wat wil jij later worden?”
“Dat gaat u geen bal aan, juf.”
“Sientje! Hoe durf je! Schrijf jij voor straf deze drie boeken maar eens over!”
“Hoe wist u dat ik wilde gaan promoveren, juf?”

Echt gaaf, Elky Gerritsen heeft mij voor De Wijzen Van Het Oosten geïnterviewd over Campus Orleon en de onderzoekende samenleving. Onderwerpen waren buitenpromovendi, zwermonderzoek en natuurlijk Penda, onze campagne over promovendi en de arbeidsmarkt.

Er rolt een hete aardappel door de gangen van de Erasmus. Die aardappel heet ‘dr. A’, een promovendus aan wie ten onrechte – want op basis van een proefschrift vol plagiaat – de doctorstitel is verleend.

foto (c) Hilko Visser

Afgelopen najaar heb ik een geval van plagiaat gemeld bij de rector magnificus van de Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR; lees hier meer over deze melding).

Let ook op de gender balance: mannen op het podium, vrouwen aan de muur. En verder was op het podium zo goed als iedereen blank.

Er bestaat een mooie collectie handgebaren die academici vaak gebruiken en die vind je hier. Uiteraard ben ik hier ook zeer in bedreven, zoals je op de foto's ziet ;-)

Last week I attended the “Changing Society” conference in Leeds, organized by the British Sociological Association. There have been conferences that I left with hazy or more pronounced feelings of depression, but this wasn’t one of them. This one had an atmosphere of vague soul searching with some outbursts in passionate and powerful argumentations about what sociology was once good for and can be again: activism for a better society. People who know me, know that this makes my heart beat faster.

Hier presenteerde ik mijn paper Swarm research in service of researching publics.
 

Ik moet u wellicht teleurstellen, maar [campus]OrléoN is eigenlijk geen radicale vernieuwing. Ik begin steeds beter in te zien dat het eerder past in een oude traditie, namelijk om als samenleving onderzoek te organiseren naar wat nieuwsgierig maakt en aandacht verdient. En dat doen we van oudsher op heel veel verschillende manieren en plaatsen. Bekend zijn natuurlijk de Academie van Plato en het Lyceum van Aristoteles, maar vergeet ook niet de geneesvrouwen uit de oudheid en de hakim uit de Arabische middeleeuwen.

Volgens de VAWO, Vakbond voor de wetenschap, is ruim 40% van de gepromoveerde wetenschappers aan universiteiten in tijdelijke dienst.¹ De schaarste op de academische banenmarkt is al jaren een feit, maar is om diverse redenen een taboe.

“Ik kan met jou de tango niet dansen, er trilt niks bij de heupen”

De titel van dit stukje is een uitspraak van mijn leidinggevende toen ik nog postdoc was. Het zal ergens in 2002 geweest zijn, dus ongeveer twaalf jaar geleden. Ik kan soms lang ergens over nadenken en deze uitspraak is daarvan een case in point: was dit nou seksistisch? Een puzzel die ik vandaag oplos.

10-06-13 begaf een zwerm van [campus]OrléoN zich naar het event Te slim voor de arbeidsmarkt, de Wetenschapseditie van het NRC Carrière Café in samenwerking met AcademicTransfer, om te proeven van definities, betekenisgeving, activiteiten en sfeer. Het event en de uitwisseling daarna hebben geïnspireerd tot verder denken, nieuwe vragen en vervolgstappen. Die zijn gebundeld en als resultaat van ons zwermonderzoek aangeboden aan AcademicTransfer, de digitale vacaturebank voor wetenschappers.

Mijn sabbatical zit erop, ik ben weer aan het werk. Het was een fijn jaar, waarin de rijdende trein van [campus]OrléoN een paar wissels heeft genomen en er veel nieuws op de rails is gezet. In de loop van het jaar hierover meer. Onveranderd is mijn nieuwsgierigheid naar het verschijnsel ‘universiteit’. Gewoon, omdat de universiteit ook deel uitmaakt van de onderzoekende samenleving. Voor wie er oor naar heeft: er rommelt wat. Dat is al een tijdje zo. Zelf ken ik het van toen ik er werkte, tussen 1994 en 2002.

Many have grown accustomed to the idea that academe is the sole source of significant scholarship. When it comes to knowledge about the social, society is still largely unheard. [campus]OrléoN is a campus of independent researchers who want to change this monopoly. ‘The public’ is not silent nor ignorant. Therefore, the divide between public and private sociology can be challenged, with consequences for public decision making and democratic arrangements in knowledge creation. The public has research capacities that this campus wants to bring out.

vijf sterren gekregen van de NRC voor ons Handboek Buitenpromoveren

LEES HIER HOE HET AFLIEP

(UPDATES STAAN HELEMAAL ONDERAAN)

Welke transitie kunnen we verwachten in de wetenschap?