Voorafgaand aan de masterclasses van NSO-CNA schrijf ik steeds een preflectie: een voorbespiegelend stukje over het thema van de betreffende masterclass. Dit is mijn preflectie bij de masterclass Interconnectiviteit.
Het beste moment
“De ambtenaren die het onderwijsbeleid maken hebben geen idee van wat de realiteit in onze scholen is”, of zoiets mopperde een schoolleider tijdens een diner pensant waar ik een inleiding gaf over posthumanisme in het onderwijs. Toen ik haar vroeg wie de ambtenaren van over een jaar of dertig nu in het onderwijs heeft, bleef het even stil. “Shit ja, dat zijn wij”, besefte ze hardop. We vergeten het soms in de waan van de dag, maar we bereiden jongeren niet voor op ónze samenleving, maar op hún samenleving. Als we vinden dat ambtenaren anno nu tekortschieten, dan is nu de tijd om er in het onderwijs voor te zorgen dat hun opvolgers het beter zullen doen. Om met Confucius te spreken: het beste moment om een boom te planten was tien jaar geleden, het op een na beste moment is nu. Over tien jaar zijn de jongeren van nu blij met onze bomen, ook al weten ze misschien niet wie die voor hen geplant heeft. Of zij het planten van bomen als vanzelfsprekend van ons overnemen, is iets waar wij nu iets aan kunnen doen.
