‘Posthumanisme’ is zo’n typisch academisch begrip waar heel veel definities in passen. Sommige daarvan passen bij elkaar of vullen elkaar aan, andere beweren exact het tegenovergestelde. Toch is nadenken over het posthumanisme niet alleen maar interessant als academische discussie. Veel mensen hebben het gevoel dat er iets niet klopt aan vandaag, maar krijgen er niet precies de vinger achter. Tegelijkertijd woedt er in de wetenschappelijke wereld een revolutie die haar weerga niet kent. Uit een dynamische wirwar van filosofen, kunstenaars en wetenschappers ontstaat een beweging naar andere wereldbeelden en voorstellingen van onszelf als mens die zowel speculatief als empirisch onderbouwd is. Voor wie in het westen is opgegroeid en/of in haar denken is geschoold, is dit een beweging terug in de tijd. Een kleine mooie re-volutie, waarbij de aannames waarop de verlichting en de moderne tijd zijn gestoeld nog eens kritisch doorgelicht, waar nodig verworpen en waar mogelijk aangevuld worden. Omdat ik denk dat verheldering van de agenda van deze revolutie kan leiden tot een breder besef van haar waarde, beschrijf ik hier de synthese die ik heb gemaakt uit mijn studie naar het posthumanisme.
Download de synthese hier.
