De straat is in de ogen van menig beleidsmaker steeds vaker een sociaal probleem. Al dan niet in samenspraak met burgers stellen overheden gedragsregels of stadsetiquetten op, die zij dikwijls kracht bij zetten met zerotolerancebeleid, extra toezicht en camerabewaking. Burgers worden aangemoedigd elkaar op hun gedrag aan te spreken. Het inschakelen van burgers bij het tot stand brengen van gewenst gedrag op straat kunnen we opvatten als een op het officiële beleid aanvullende strategie, namelijk burgers zichzelf te laten controleren aan de hand van dominante culturele waarden. Wat betekent dit voor de openheid van de samenleving? Van wie is de straat eigenlijk en wiens regels gelden er? Om dit onderzoekbaar te maken, introduceer ik het begrip civiele bestuurskunde om de dimensies van bestuur door burgers te exploreren. Dat is immers de minimale definitie van een democratie.
Download hier het hoofdstuk.
Basten (2010). Civiele bestuurskunde. In Van der Heijden (red.) Combineer wat je hebt. Duurzaamheid door het verbinden van maatschappelijke functies. Delft: Academische Uitgeverij Eburon.
e-book kopen
